یک دقیقه مطالعه: کتاب چهار اثر از اسکاول شین

هر گاه آدمی در جایگاه معنوی خود باایستد تمامی حق خود را از این خزانه عظیم نعمت می ستاند .
من سالیانی را که ملخ ها خورده اند به تو باز خواهم گرداند.
ملخ ها یعنی تردید ها و ترس ها و نفرت ها و حسرت های تفکر فانی .
تنها راهى که دار و ندار آدمی را به یغما می برد اندیشه های منفی خود اوست .
زیرا هیچ کس جز خود آدمی چیزی به خود نمی دهد و هیچ کس جز خود آدمی چیزی را از خود دریغ نمی دارد.
آدمی این جا است تا خود اثبات خدا باشد و شاهد حقیقت باشد و آدمی تنها زمانی می تواند آیت وجود خدا باشد که از تنگدستی توانگری بیافریند و از بی عدالتی عدالت.
خداوند می گوید مرا این چنین آزمایش کنید که آیا روزن های آسمان را برای شما نگشوده ام و چنان برکتی بر شما نریخته ام که گنجایش ان نیست.
.
آدمی تنها آنچه را که می دهد باز می ستاند و بازی زندگی بازی بومرنگهاست. و پندار و کردار و گفتار انسان دیر یا زود با دقتی حیرت انگیز به خود او باز می گردد .
این قانون کارماست و کارما که واژه ای است سانسکریت یعنی ( بازگشت ) آنچه آدمی بکارد همان را درو خواهد کرد .
هراندازه دانش آدمی بیشتر باشد مسئولیت او افزون تر است و اگر آن کس که از قانون معنویت با خبر است یه آن عمل نکند به عذابی الیم گرفتار خواهد آمد.

(( ترس از خداوند ( قانون ) ابتدای حکمت است ))

_ کتاب چهار اثر از اسکاول شین (کلیک کنید)