کمال گرایی
کمالگرایی میتواند یک معیار برای شروع و حرکت باشد اما وقتی که تنها معیار مورد قبول باشد، مفید نیست. کمالگرایان واقعی هرگز راضی نیستند. تلاش های دیرینه یا روزانه برای دستیابی به کمال از احساس حقارت و نفرت از خود ناشی میشوند. این امر نه تنها بر روی افراد کمال گرا و سلامتشان تاثیر می گذارد، بلکه روابط بین آنها و همکارانشان را نیز به شدت تخریب می کند.
این همان علت اصلی طفره رفتن و به طور کنایه آمیز، میلی برای معوق گذاردن است که باعث تنفر بیش از حد از خود نیز می شود و این چرخه ادامه می یابد. کمالگرایی هرگز در محیط کاری مورد توجه کافی قرار نگرفته است. می تواند یکی از ویژگی های تخریب کننده هم برای خود فرد و هم برای انگیزه ی دیگر افراد و همچنین عزت نفس در محیط کاری باشد. در بین ویژگیهایی که می شناسم هیچ کدام به اندازهی کمالگرایی مسئله ساز نیست.
آیا شما یک کمالگرا هستید؟
آیا احساس میکنید به پوچی رسیده اید؟ زیرا فکر می کنید که به قدر کافی از دیگران فاصله ندارید؟
آیا احساس می کنید دیگران (حتی عزیزانتان) همیشه شما را ارزیابی می کنند. از انتخاب لباس گـرفته تا انتخاب کلامتان. آیا شما به طور مرتب توسط افراد خانواده مورد موشکافی قرار می گیرید؟
آیا حتی موقع یادگیری یک چیز جدید خود را نکوهش می کنید؟
آیا از خود انتظار دارید همیشه همه چیز را به خوبی انجام دهید؟
آیا در فعالیتی شرکت کردهاید که در آن به علت به دست نیاوردن امتیازات کافی علاقهی کمتری نشان دادید؟
آیا احساس کردهاید کار مورد رضایت خود را انجام می دهید اما مدت زیادی طول نمی کشد (برای مثال روز بعد دوباره تلاش می کنید که به کمال برسید)؟
آیا اطرافیان به شما گفتهاند که بر روی مشکلات زندگی تمرکز می کنید و حتی اگر همه چیز خوب پیش برود؟ آیا چیزی را می یابید که شما را ناراحت میکند؟
در بیشتر کارها، آیا احساس کردهاید یک راه “درست” و یک راه “غلط” در آنها وجود دارد و این که نسبت به راه های جایگزین احساس ناراحتی میکنید؟
اگر به بیشتر این سوالات جواب مثبت دادهاید، در این صورت لازم است که بر روی نیازتان نسبت به کمال گرایی کار کنید.
من صادقانه میگویم تنفر از شغل خیلی کمتر از نیاز به کمال روزانه باعث لطمه خوردن به شما می شود.
هنگامی که کمال را به عنوان استاندارد تمام اهدافتان قرار میدهید به شیوه ای غیر ضروری بر خود سخت گرفته اید. خود را انکار کرده اید، این یک واقعیت است که شما تنها زمانی میتوانید بهتر باشید که به خود اجازه دهید چیزهای جدید را امتحان کنید، خطر و همچنین اشتباه کنید.
لزوم خود مقبولی غیر ممکن می شود و این عدم مقبولیت نیز همانند یک فشارسنج برای عملکرد دیگران به کار می رود. اگر عمیقا در طرز فکر کمال گرایی فرو رفته اید، در این صورت موارد زیر را احتمالا از یاد بردید. شما را ترغیب می کنم تا تنها این احتمال را در نظر بگیرید که شاید خود را وادار کنید که با تمام وجود به استانداردی برسید که هیچ کس جز شما برای رسیدن به آن تلاش نمی کند.
پیشنهادات زیر را بخوانید و یکی از آن ها را برای هفتهی جاری در ذهن نگه دارید.
به یاد بیاورید که شما یک سهم مشخص و منحصر به فرد دارید. خود را با دیگران مقایسه نکنید.
سبک و اولویت های خود را توسعه دهید به جای این که راه دیگران را دنبال کنید.
هیچ گونه تعامل یا مکالمه ای که با افراد مهم داشته اید را مورد تحلیل قرار ندهید.
این واقعیت را بپذیرید که گاهی اوقات ممکن است تصمیمات ضعیفی بگیرید و این که از آن ها درس خواهید گرفت.
به خاطر بسپارید: کمال برای انسانها غیر ممکن است!
منبع: کتاب ۱۰۱ راه برای اینکه عاشق شغل تان شوید از استفانی گودارد داویدسن و ترجمه ی شهریار مرزبان
https://elmema.com/101-ways-to-love-your-job/9680
از مشاوره رایگان استفاده کنید.
از آرشیو مقالات بهبود فردی دیدن کنید
همچنین از آرشیو کل مقالات دیدن کنید، بهترین ها برای شما…