گوش دادن _ از کتاب گمشدۀ راهنمای زندگی

جو ویتالی کتابی داره با عنوان «کتاب گمشدۀ راهنمای زندگی» توی این کتاب علاوه بر اینکه ویتالی مهم‌ترین درس‌های زندگی خودش رو گفته، از مدرس‌ها و سخنران‌های مطرح زیادی هم خواسته تا در قالب یادداشتی کوتاه از مهم‌ترین و آموزنده‌ترین تجربیات زندگیشون بگن. یادداشت زیر رو جان میلتون فاگ برای همین کتاب نوشته. این یادداشت از نکتۀ مهمی صحبت می‌کنه که اگه به طور عملی بهش پایبند باشیم می‌تونه تمام روابطمون رو دگرگون کنه:

گوش دادن _ جان میلتون فاگ

گفته شده است که در ابتدا فقط کلمه بود. مسئله این است که هیچ‌کس به این کلمات گوش نمی‌داد.
به‌جز هدف زندگی که به نظر من دوست داشتن و دوست داشته شدن است، «گوش دادن» درسی است که ای‌کاش زودتر از این‌ها آموخته بودم.
مربی‌ام کارول مک کال گفت: «گوش بده. یک دنیا آماده است تا شنیده شود» و نام کتابش را هم همین گذاشت.
کاری که باید بکنی این است که مجله‌ای بخوانی، روزنامه‌ای را ورق بزنی یا تلویزیون را روشن کنی تا متوجه شوی که چگونه آدم‌ها، جوامع مختلف و کشورها به هم گوش نمی‌دهند و چه هزینۀ گزافی را بابت همین گوش ندادن به هم، می‌پردازند.
باوجوداینکه ۸۵ درصد آنچه را که می‌دانیم با گوش دادن یاد گرفته‌ایم، پژوهش‌ها نشان داده است که سه‌چهارم زمان زندگی‌مان حواس‌پرتی داریم؛
حواس‌پرتی‌مان جای دیگری است و خیلی چیزها را فراموش می‌کنیم. آنچه را دیگران می‌گویند می‌شنویم اما به آن گوش نمی‌دهیم. واقعاً همین‌طور است. دلیل می‌خواهید؟
باز هم پژوهش‌ها ثابت کرده که ما فقط ۲۰ درصد چیزهایی را که می‌شنویم به یاد می‌آوریم. چرا؟ چون باوجوداینکه در دقیقه به ۱۲۵ تا ۲۵۰ کلمه گوش می‌دهیم، به چیزی حدود ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ کلمه در دقیقه فکر می‌کنیم. درحالی‌که دیگران در حال حرف زدن هستند، ما در حال فکر کردنیم.

ویلیام استرینگ فلو دراین‌باره نوشته است:

گوش دادن در میان انسان‌ها پدیده‌ای نادر است. اگر ذهنتان مشغول وضع ظاهری‌تان باشد یا سعی کنید بر دیگران اثری مثبت بگذارید یا فکر کنید وقتی حرف‌های طرف مقابلتان تمام شد می‌خواهید به او چه بگویید یا با او بحث کنید که آنچه می‌گوید به نظرتان درست نیست یا به موضوع بحث مربوط نیست و اینکه با آنچه او می‌گوید موافق هستید یا نه، نمی‌توانید به حرف‌های طرف مقابلتان گوش کنید.
گوش دادن نشانۀ اولیۀ عشق و علاقه است که در آن فرد، خود را در اختیار کلماتی که از دهان دیگری خارج می‌شوند می‌گذارد و در دسترس این کلمات قرار می‌گیرد.
علم ثابت کرده که دو چیز در یک زمان و در یک مکان رخ نمی‌دهد. فکر کردن و گوش دادن با هم ممکن نیست. خواندن و گوش دادن، رؤیابافی کردن و گوش دادن، نوشتن و گوش دادن، موافقت‌کردن، مخالفت کردن. بحث کردن. تفسیر کردن. خواندن ذهن. تمرین کردن. برنامه‌ریزی کردن و حتی گوش دادن و گوش دادن با هم غیرممکن است.
گوش دادن به توجه کامل و متمرکز روی شخص مقابل نیاز دارد. گوش دادن واقعی یعنی احترام گذاشتن به دیگران.
گوش دادن واقعی حتی می‌تواند مشکلات دیگران را حل کند و زخم‌هایشان را التیام بخشد.
آنچه در حرف‌های ویلیام استرینگ فلو به نظرم جالب می‌رسد این است که «گوش دادن نشانۀ اولیۀ عشق و علاقه است.»
اگر همان‌طور که گفتم همۀ انسان‌ها در زندگی علاوه بر هدف‌های شخصی، هدف مشترک دوست داشتن و دوست داشته شدن را داشته باشند، گوش دادن ابزاری ساده اما اثرگذار در اختیارشان قرار می‌دهد تا به این هدف دست یابند.
باوجوداین، آن تعداد از ما که دارای تحصیلات رسمی دربارۀ گوش کردن هستیم، در هر صد نفر دو نفریم. ای‌کاش خیلی زودتر از این‌ها یاد گرفته بودم که گوش بدهم.

(نقل از کتاب گمشدۀ راهنمای زندگی/ترجمۀ فرشید قهرمانی/نشر مثلث)

از مشاوره رایگان استفاده کنید.

همچنین از آرشیو کل مقالات دیدن کنید، بهترین ها برای شما…

برای دیدن سایر کتاب های رایگان ما روی آنها کلیک کنید.